Το Γέλιο Κάνει Καλό στην Υγεία
Το γέλιο κάνει καλό στην υγεία, τόσο στη ψυχική όσο και στην σωματική. Οι επιδράσεις του γέλιου είναι θετικές σε βιολογικό και κοινωνικό επίπεδο, για αυτό πρέπει να φροντίσουμε να το βάλουμε στη ζωή μας για να είμαστε και εμείς πιο ευτυχισμένοι.
Κάνει καλό στην υγεία
Ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνει τη βουλιμία και καθιστά τον άνθρωπο πιο ανθεκτικό στον πόνο. Μειώνει την πίεση, το άγχος και αυξάνει την ευκαμψία των μυών. Πλέον χρησιμοποιείται και ως θεραπευτική μέθοδος για να συμβάλλει στην γρηγορότερη ανάρρωση των ασθενών.
Το γέλιο καταπολεμά στο αίμα τις ορμόνες του άγχους όπως η αδρεναλίνη, η κορτιζόνη, η επινεφρίνη και η ντοπαμίνη. Παράλληλα αυξάνει τα επίπεδα ορμονών που ενισχύουν την υγεία όπως οι ενδορφίνες και οι νευροδιαβιβαστές. Έτσι το χιούμορ και το γέλιο έχουν σημαντικές δυνατότητες μείωσης και ανακούφισης από το στρες.
Οι δυνατότητες παραγωγής αντισωμάτων από τα ειδικά λεμφοκύτταρα τύπου Β του οργανισμού μας για την προστασία από μολύνσεις, αυξάνονται ουσιαστικά από το γέλιο. Επίσης αυξάνονται οι δυνατότητες των λεμφοκυττάρων τύπου Τ που είναι βασικοί άξονες του ανοσοποιητικού συστήματος.
Γυμνάζει
Το διάφραγμα και οι κοιλιακοί μυς όπως επίσης και άλλοι μυς του σώματος ασκούνται καλά κατά τη διάρκεια του γέλιου. Έτσι αυτό επιπρόσθετα, δίνει την ευκαιρία για σωματική άσκηση που βοηθά την καρδιά και το αγγειακό σύστημα.
Χαλαρώνει
Η ψυχική και σωματική χαλάρωση που μας προσφέρει το γέλιο είναι γνωστή και δοκιμασμένη. Έχει την ικανότητα να μας αποσπά την προσοχή από πράγματα που προκαλούν θυμό, ενοχές, άγχος και άλλα αρνητικά συναισθήματα. Μας επιτρέπει να βλέπουμε τις δύσκολες καταστάσεις με μια νέα προοπτική και αισιοδοξία και να δοκιμάζουμε τον εαυτό μας με νέες προκλήσεις.
Κοινωνικοποιεί
Σε κοινωνικό επίπεδο, το γέλιο και το χιούμορ, δημιουργεί δεσμούς και καλύτερες σχέσεις με άλλους. Επίσης, επειδή το γέλιο είναι μεταδοτικό, αν στη ζωή μας γελάμε περισσότερο αυτό σημαίνει ότι ταυτόχρονα βοηθούμε και τους άλλους στο περιβάλλον μας να γελούν περισσότερο, γεγονός που θα έχει θετικές συνέπειες σε πολλά επίπεδα.
Καλύτερη σεξουαλική ζωή
Το γέλιο ανεβάζει τη λίμπνιντο και ενισχύει τη διάθεση για σεξ. Έρευνες εχουν δείξει οτι τα ζευγάρια που γελάνε περισσότερο έχουν καλύτερη και πιο υγιη σεξουαλική ζωή απ’ ότι άλλα.
Τρόποι να γελάμε συχνότερα και περισσότερο;
Ο κινηματογράφο, η τηλεόραση, το θέατρο, υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποια μπορούν να σας κάνουν να γελάσετε ,όπως οι κωμωδίες. Η επιλογή καλών κωμωδιών μπορεί να εισαγάγει συχνότερο και περισσότερο γέλιο στη ζωή μας.
Έρευνες έχουν δείξει ότι ακόμη και όταν δεν υπάρχει πραγματικό γέλιο αλλά γίνεται προσπάθεια από τους ανθρώπους για να γελούν, τα αποτελέσματα είναι θετικά. Μάλιστα υπάρχουν ειδικοί που συστήνουν στους ανθρώπους περισσότερο χαμόγελο με προσποίηση γέλιου διότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πραγματικό γέλιο, με σημαντικό όφελος για την υγεία τους.
Παγκόσμια ημέρα γέλιου
Η Παγκόσμια Ημέρα Γέλιου ξεκίνησε να εορτάζεται στην Ινδία το 1998 με πρωτοβουλία του γιατρού Μαντάν Κατάρια, που πιστεύει στις θεραπευτικές ιδιότητες του γέλιου. Στη συνέχεια εξαπλώθηκε στις αγγλοσαξονικές χώρες, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ουγγαρία, τις σκανδιναβικές χώρες και από τότε γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή κάθε Μαΐου.
Σχετική Ιστοσελίδα: www.worldlaughterday.org
Γνωρίζατε ότι;
• Κατά μέσον όρο, ένας ενήλικος γελά 6.205 φορές τον χρόνο. Αυτό σημαίνει 17 φορές την ημέρα. Δεν είναι πολύ: τα παιδιά γελούν κατά μέσον όρο 40 φορές την ημέρα!
• Κάθε φορά που γελάμε μπορούμε ως και να τριπλασιάσουμε τα ποσά των αερίων της αναπνοής που ανταλλάσσουμε.
• Ένας άνδρας που γελά τρανταχτά εκπνέει τον αέρα από τους πνεύμονές τους με ταχύτητα που αγγίζει τα 100 χιλιόμετρα ανά ώρα.
• Η διάρκεια ενός «χα» ή «χι» ή «χο» δεν ξεπερνά το ένα δέκατο έκτο του δευτερολέπτου.
• Γελάμε κατά μέσον όρο 30 φορές περισσότερο με παρέα σε σχέση με τις μοναχικές στιγμές μας.
• Ανθρώπινο προνόμιο είναι οι διαφορετικές χρήσεις του γέλιου: μόνο ο Homo sapiens μπορεί να γελάσει επιθετικά, σαρκαστικά, ερωτικά, φιλικά, αμυντικά (για να διώξει το στρες).
• Επιδημία γέλιου σημειώθηκε το 1962 στην Τανζανία και διήρκεσε δυόμισι χρόνια. Περίπου χίλιες νεαρές γυναίκες «μολύνθηκαν» κατά τη διάρκεια της επιδημίας και το θέμα λύθηκε με καραντίνα των «γελαστών» χωριών. Το χρονικό της επιδημίας καταγράφηκε σε ιατρικές επιθεωρήσεις.
