Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία
3 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Καθιερώθηκε από το 1992, όταν η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το Πρόγραμμα δράσης για τα ΑΜΕΑ.
Γιορτάζεται σε όλο τον Πλανήτη προωθώντας την κατανόηση σε θέματα αναπηρίας και των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία. Στόχος της είναι η ένταξη των ατόμων με αναπηρία σε κάθε πτυχή της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής. Η αρχική της ονομασία ήταν «Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες».
Κάθε χρόνο, η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, εστιάζει σε διαφορετικό θέμα που απασχολεί τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Για παράδειγμα, το 1976, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ανακήρυξε το 1981 ως Διεθνές Έτος των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες ζητώντας ένα σχέδιο δράσης σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, με ιδιαίτερη έμφαση στην ισότητα των ευκαιριών, την αποκατάσταση και την πρόληψη των αναπηριών.
Αυτό που στόχευε η συγκεκριμένη ημέρα ήταν η πλήρης συμμετοχή και ισότητα, των ατόμων με αναπηρία, στη ζωή και στην ανάπτυξη των κοινωνιών τους, ώστε να απολαμβάνουν συνθήκες διαβίωσης ίσες με εκείνες των άλλων πολιτών.
Για να καταφέρουν οι κυβερνήσεις και οι οργανώσεις να εφαρμόσουν τις δραστηριότητες που περιλαμβάνει το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Δράσης των Ηνωμένων Εθνών, η Γενική Συνέλευση ανακήρυξε τα έτη 1983 έως 1992 ως Δεκαετία των Ηνωμένων Εθνών για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.
Η θεματολογία της Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία από το 1998 είναι:
1998: Τέχνες, Κουλτούρα και Ανεξάρτητη Διαβίωση
1999: Πρόσβαση για όλους για τη νέα χιλιετία
2000: Κάνοντας την τεχνολογία της πληροφορίας προσβάσιμη σε όλους
2001: Πλήρης συμμετοχή και ισότητα: Έκκληση για νέα προσέγγιση ως προς την αξιολόγηση της προόδου και των αποτελεσμάτων
2002: Ανεξάρτητη διαβίωση και βιώσιμα μέσα συντήρησης
2003: Η δικής μας Φωνή
2004: Τίποτα για εμάς, χωρίς εμάς
2005: Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία: Δράση για την ανάπτυξη
2006: E-προσβασιμότητα
2007: Αξιοπρεπής Εργασία για τα Άτομα με Αναπηρίες
2008: Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες: Αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη για όλους μας
2009: Συμπυκνώνοντας τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας: Ενδυνάμωση των ατόμων με αναπηρία και των κοινοτήτων τους σε όλο τον κόσμο
2010: Κρατώντας την υπόσχεση: Ενσωμάτωση της αναπηρίας στους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας για το 2015 και μετέπειτα
2011: Μαζί για έναν καλύτερο κόσμο για όλους: Συμμετοχή των ατόμων με αναπηρίες στον τομέα της Ανάπτυξης
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες είναι η αφορμή για τις κυβερνήσεις, τους οργανισμούς και τις κοινωνίες, να εστιάσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία.
Τα νούμερα των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες είναι μεγάλα και σύμφωνα με τα στοιχεία, το 7-10% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από μια αναπηρία, γεγονός που σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι από 500 εκατομμύρια άνθρωποι με ειδικές ανάγκες. Το 80% κατ’ εκτίμηση ζει σε αναπτυσσόμενες χώρες.
Παρ’ όλ’ αυτά όμως, εν έτη 2013, τα άτομα με αναπηρία βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με την αδιαφορία των υπολοίπων. Βλέπουμε παρκαρισμένα οχήματα μπροστά από τις ειδικές μπάρες στα πεζοδρόμια και στις δημόσιες υπηρεσίες είτε δεν υπάρχουν μπάρες, είτε είναι κατειλημμένες από κόσμο. Τα περισσότερα πεζοδρόμια είναι ανύπαρκτα λόγω έλλειψης χώρου από παράνομα παρκαρισμένα μηχανάκια, είτε από τη κακή κατασκευή τους.
Αν εμείς οι ίδιοι δεν σεβόμαστε αυτούς τους ανθρώπους, τότε πως περιμένουμε να τους σεβαστεί ολόκληρη η πολιτεία ακόμη και η κυβέρνηση;
Πρέπει να καταλάβουμε πως το να βρίσκεσαι σε αναπηρικό καροτσάκι δεν σε κάνει αυτόματα και αόρατο. Ο καθένας από εμάς θα πρέπει να σκέφτεται τον συνάνθρωπο του, που μπορεί για διάφορους λόγους να αντιμετωπίζει κάποιο κινητικό πρόβλημα και να πράττει ανάλογα. Να μην παρκάρει μπροστά από τις μπάρες στα πεζοδρόμια, να μην παρκάρει τη μηχανή ή κάποιο μέρος του αυτοκινήτου πάνω στο πεζοδρόμιο και να μην εμποδίζει τις βοηθητικές μπάρες στις δημόσιες και όχι μόνο υπηρεσίες για την καλύτερη εξυπηρέτησή τους.
Τέλος, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η αναπηρία μπορεί να είναι διαφορετικότητα, αλλά η διαφορετικότητα είναι δικαίωμα του καθενός
